Na verschillende studies, waaronder de SPH ben ik gaan werken met kinderen en tieners die om verschillende redenen niet meer bij hun ouders wonen. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, want in 2010 ben ik in Amsterdam een acteeropleiding gaan doen (zie meer hierover in mijn cv). Mede door mijn levenservaring doe ik in mijn leven steeds meer waar ik ‘zin’ in heb, niet wat ‘men’ van mij verwacht. Dit werkt bevrijdend en niets staat mijn passie nu nog in de weg! De laatste jaren investeer ik veel tijd in mijn ‘passie’, wat ook zeer zeker zijn vruchten afwerpt.

Mensen vragen me wel eens wat nou mijn leukste opdracht ooit was. Eigenlijk kan ik nauwelijks kiezen, al was het werken met Chantal Janzen wel heel bijzonder. Dat filmpje is uitgezonden op tv en nadien ging het viral op internet, miljoenen keren. In vele landen, waaronder Indonesië was ik even wereldnieuws.. (mensen die niet snappen waar dit over gaat adviseer ik even in mijn portfolio op deze site te kijken). Echter, in het theater staan met 'maar' een paar honderd mensen is nét zo bijzonder, of misschien wel het mooiste dat er is...

Wat recensenten/opdrachtgevers over mij schreven in de loop der jaren:
“Het ging echt onwijs goed! Super fijn! Iedereen was erg enthousiast over Udo. Hij kan goed improviseren”. 
(Crew Chantal Janzen, november 2017)

“Als toeschouwer zit je direct in het verhaal door het goede spel van Udo Klompenhouwer als Ko. Tekstvast, vlot en duidelijk zette hij het karakter neer van een eigenwijze, maar eerlijke jongen neer”. 
(José Gruwel, uit de Gelderlander, februari 2001)

“Het was heel leuk en gezellig met Udo. Bedankt voor de goede samenwerking en bedankt voor 't lachen. Ben erg tevreden over het resultaat, wordt leuk! Dankjewel! ”. 
(Marius Roos, fotograaf, januari 2021)

“Wat dit schouwspel boeiend maakt, is de smeulende rivaliteit tussen de beide broers die tenslotte openlijk ontvlamt. Vooral Udo Klompenhouwer is briljant als de  hardwerkende, nuchtere jongste zoon Dirk. Hij schotelt het publiek geen stereotype voor, maar een sympathieke Hollandse jongen van vlees en bloed. Z’n ingehouden woede is bijna tastbaar in de zaal, mimiek en spreektoon consequent in overeenstemming met z’n handelen. Samen met tegenspeler Richard Klompenhouwer, die moeiteloos overtuigt als de verwende intellectueel, zorgt hij voor het nodige vuurwerk”.
(Thea Blaauwehand, uit de Gelderlander, februari 2002)